Zandvormen die bij zandgieten worden gebruikt, worden ingedeeld in drie soorten: kleigroen zand, kleidroog zand en chemisch gehard zand, afhankelijk van het bindmiddel dat in het zand wordt gebruikt en de manier waarop het zijn kracht opbouwt. No-bake-zand is gieterijzand dat bij het gietproces wordt gebruikt om hars en andere verharders toe te voegen, zodat de zandvorm vanzelf uithardt. Het wordt voornamelijk gebruikt in de gieterij-industrie.
No-bake is een gietproces waarbij chemische bindmiddelen worden gebruikt om het vormzand te binden. Ter voorbereiding op het vullen van de mal wordt zand naar het vulstation van de mal getransporteerd. Een mixer wordt gebruikt om het zand te mengen met het chemische bindmiddel en de katalysator. Terwijl het zand de mixer verlaat, begint het bindmiddel met het chemische proces van uitharding. Deze vormvulmethode kan voor elke helft van de mal worden toegepast (cope and drag). Elke malhelft wordt vervolgens samengedrukt om een sterke en dichte mal te vormen.
Vervolgens wordt via een rollover de malhelft uit de patroondoos verwijderd. Nadat het zand is uitgehard, kan een schimmelwassing worden aangebracht. Indien nodig worden zandkernen in de sleep geplaatst en wordt de kap over de kernen gesloten om de mal te voltooien. Een reeks mallentransportwagens en transportbanden brengen de mal in positie om te gieten. Eenmaal gegoten, laat men de mal afkoelen voordat deze wordt uitgeschud. Bij het uitschudproces wordt het gevormde zand losgemaakt van het gietstuk. Het gieten gaat vervolgens naar een gietafwerkingsgebied voor het verwijderen van de stijgbuis, het afwerken van het gieten en het finaliseren. De gebroken stukken gevormd zand worden verder afgebroken totdat het zand weer korrelgrootte heeft. Het zand kan nu worden teruggewonnen voor hergebruik in het gietproces of worden verwijderd voor verwijdering. Thermische terugwinning is de meest efficiënte, complete methode voor zandwinning zonder bakken.
Posttijd: 04-jul-2021