Het ontwerp van de stijgbuizen is een cruciaal aspect van het gietproces en zorgt ervoor dat gietstukken vrij zijn van defecten zoals krimpholtes en porositeit. Stijgbuizen, ook wel feeders genoemd, fungeren als reservoirs van gesmolten metaal die het gietstuk voeden terwijl het stolt en samentrekt.
Riser-ontwerp voor stalen gietstukken
In staal investeringsgietenHet primaire doel van het ontwerp van de stijgbuis is het garanderen van een adequate toevoer van gesmolten staal om de volumetrische krimp tijdens het stollen te compenseren. Staal heeft de neiging hoge krimppercentages te hebben, waardoor een effectief stijgleidingontwerp van cruciaal belang is.
Voor stalen gietstukken worden twee hoofdtypen stijgbuizen gebruikt:open stijgers Enblinde stijgers. Open stijgbuizen worden blootgesteld aan de atmosfeer, terwijl blinde stijgbuizen ingesloten zijn in de mal. Blinde stijgbuizen zijn efficiënter in het minimaliseren van warmteverlies.
Stijgbuizen moeten op de zwaarste delen van het gietstuk worden geplaatst, waar de kans op krimp het grootst is. De grootte en vorm van de stijgbuis moeten zo worden ontworpen dat er voldoende volume gesmolten metaal is. Cilindrische stijgbuizen worden vaak gebruikt vanwege hun gemakkelijke verwijdering en effectiviteit bij het voeren. Isolatiehulzen en exotherme materialen worden vaak gebruikt om de temperatuur van de stijgbuis op peil te houden, zodat deze langer gesmolten blijft dan het gietstuk.
Riser-ontwerp voor ijzeren gietstukken
Voorijzeren investeringsgietstukken, met name grijs en nodulair gietijzer, is het doel om de uitzettingseigenschappen tijdens het stollen te beheersen. In tegenstelling tot staal zetten sommige soorten ijzer uit tijdens de laatste fase van het stollen, waardoor er minder grote stijgbuizen nodig zijn.
Blinde stijgers hebben de voorkeur voor ijzeren gietstukken vanwege hun efficiëntie. Voor nodulair gietijzer kunnen kleinere stijgbuizen vaak volstaan vanwege de uitzetting van grafiet tijdens het stollen.
Voor ijzeren gietstukken kunnen kleinere, compactere stijgbuizen worden gebruikt. De vorm kan variëren, maar moet het oppervlak dat wordt blootgesteld aan warmteverlies minimaliseren, terwijl de voerefficiëntie wordt gemaximaliseerd. Koude rillingen (materialen die warmte absorberen) worden soms gebruikt in combinatie met stijgbuizen om de afkoelsnelheid te regelen en gerichte stolling naar de stijgleiding te bevorderen.
Riser-ontwerp voor non-ferroLegering gietstukken
Non-ferrolegeringen, zoals aluminium- en koperlegeringen, hebben een ander stollingsgedrag dan ferrometalen. Het primaire doel is om defecten zoals krimpporositeit te voorkomen en een volledige vulling van de mal te garanderen.
Voor non-ferro gietstukken worden zowel open als blinde stijgbuizen gebruikt, afhankelijk van de legering en het gietontwerp. Open stijgbuizen komen vaker voor bij kleinere gietstukken, terwijl blinde stijgbuizen worden gebruikt voor grotere gietstukken.
Non-ferrolegeringen vereisen doorgaans dat stijgbuizen op de hoogste punten van het gietstuk worden geplaatst om gebruik te maken van de zwaartekracht.
De grootte van de stijgbuis moet rekening houden met de lagere dichtheid en hogere krimppercentages van non-ferrolegeringen. Taps toelopende of vernauwde stijgbuizen kunnen helpen bij het minimaliseren van warmteverlies en het verbeteren van de voerefficiëntie. Isolatie is van cruciaal belang voor non-ferrolegeringen, omdat deze over het algemeen stollen bij lagere temperaturen. Exotherme materialen en isolatiehulzen kunnen helpen de gesmolten toestand van de stijgleiding gedurende een langere periode te behouden.
Posttijd: 20 december 2024